Cykl obrazów olejno-akrylowych na płótnie
Mechaniczny instynkt elektryczny
Tytuł cyklu nawiązuje do zbioru wierszy Tytusa Czyżewskiego pt. „Noc-dzień: mechaniczny instynkt elektryczny”.
Realizacja malarska składa się z kilkudziesięciu olejno-akrylowych obrazów o różnych wymiarach. Na płaszczyźnie płócien łączę fragmenty rozrastającej się maszyny z wizerunkami kobiet. Bohaterki obrazów, nagie i bezbronne kobiety, marzą o sile jaką dysponują zestawione z nimi maszyny. Za pomocą tradycyjnego i wielowiekowego medium malarskiego przedstawiam współczesny świat, w którym zaciera się granica pomiędzy tym, co wirtualne, a tym, co realne. Interesuje mnie fenomen dzisiejszych zaawansowanych technologii, które w coraz większym stopniu wpływają na nasze życie. Donna Haraway, prekursorka cyberfeminizmu, w eseju „Manifest cyborga” z 1985 roku twierdziła, że przed technologią nie możemy ani uciec, ani wpaść w bezkrytyczną euforię, raczej z optymizmem, radością i kreatywnością powinniśmy Meduzie spojrzeć w twarz i wymyślić jakieś całkowicie nowe sposoby współżycia z monstrum, którym staliśmy się my sami. Przy użyciu malarskich technik przepracowuję niezmetabolizowane lęki związane z ewolucją stworzonych przez człowieka bytów. Przełamując obawy związane z nadchodzącą przyszłością, tworzę konfiguracje cielesności i aktualnych technologii.
By zobrazować skomplikowany i wielotorowy sposób działania najnowocześniejszych maszyn, wychodzę poza ramy tradycyjnie rozumianych obrazów i komponuję z nich wieloelementowe układy. Poszczególne obrazy przestają działać jako samoistne obiekty, ważne natomiast stają się zależności między nimi oraz relacje z przestrzenią wystawienniczą.
Moją intencją jest „wciągnięcie” widza do gry jaką jest śledzenie kolejnych fragmentów rozrastającej się struktury, tworzonej przez łączenie, rozłączanie i odnajdywanie nowych możliwości połączeń. Niektóre elementy prowadzą w nieokreślonych kierunkach, inne zapętlają się lub umożliwiają kolejne rozgałęzienia. Odchodząc od iluzyjnego sposobu przedstawiania konkretnych urządzeń w stronę obrazowania złożonych procesów zachodzących w skomplikowanym mechanicznym układzie, maluję geometryzujące formy. Obrazy stają się wyrazem próby uchwycenia czy zarejestrowania pewnych ogólnych formalnych i funkcjonalnych cech mechanizmu. Syntetycznie ujęte struktury bytują jedynie na płaszczyznach płócien, są subiektywną wizją, która próbuje „wydostać się” poza ramy.
Cykl malarski to w większości premierowe obrazy, które nie były prezentowane w formie wystawy indywidualnej. Niektóre z płócien były prezentowane na wystawach zbiorowych oraz na łamach czasopism o sztuce.
Wybrane wywiady i artykuły:
Ewa Doroszenko
– artystka intermedialna, doktor sztuk plastycznych, mieszka i pracuje w Warszawie. Absolwentka Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2024 i 2019, Miasta Torunia w dziedzinie kultury w 2013 i 2011. Laureatka wielu międzynarodowych konkursów, m.in. Preview – Fait Gallery Brno 2016, Debuts 2018 – doc! photo magazine, Debut 2018 – Lithuanian Photographers Association oraz finalistka m.in. Noorderlicht International Photo Festival 2021, Kranj Foto Fest 2021, International Festival of Photography FIF BH – Brazil 2020, Athens Digital Arts Festival 2020, GENERATE! Festival for Electronic Arts 2019, Der Greif and the World Photography Organisation open call 2018, FILE Electronic Language International Festival Sao Paulo 2015, Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 2013, Konkursu Fundacji Grey House w Krakowie 2011.
Rezydentka m.in. Atelierhaus Salzamt Linz w Austrii, The Island – Resignified Lefkada w Grecji, Re_Act contemporary art laboratory Terceira Island w Portugalii, Petrohradska Kolektiv Praga w Czechach, Kunstnarhuset Messen Ålvik w Norwegii, Pragovka Gallery Praga w Czechach, Del Bianco Fondazione we Włoszech, Klaipeda Culture Communication Center na Litwie, AAVC Hangar Barcelona w Hiszpanii.
Prezentowała swoje prace na wielu wystawach, m.in. w Kasia Michalski Gallery w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu, Vilnius Photography Gallery, MAH – Museum of Angra do Heroismo, Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu, Fundacji Rodziny Staraków w Warszawie, Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy, Pragovka Gallery w Pradze, Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu, Foto Forum w Bolzano, Fait Gallery w Brnie, Galerii Propaganda w Warszawie, Exgirlfriend Gallery w Berlinie, Muzeum Współczesnym Wrocław, Instytucie Polskim w Düsseldorfie.
Prace artystki znajdują się w kolekcjach sztuki Hotelu Europejskiego w Warszawie, Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Re_Act contemporary art laboratory Terceira Island oraz Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu.
Pełna biografia:
https://ewa-doroszenko.com/bio